Rynek & Raporty

Decyzja w sprawie planowanych na 15 grudnia ceł na import z Chin nie została jeszcze podjęta, co pozostawia drogę otwartą dla szczęśliwego zakończenia, jak i smutnych komplikacji prowadzonych negocjacji. Decyzja Białego Domu (odroczyć, czy nie?) staje się najważniejszą kwestią w tym tygodniu i może przyćmić dzisiejszą decyzję FOMC. Szczególnie, że przyszłość polityki monetarnej Fed silnie jest uzależniona od kierunku, w którym będą podążać negocjacje handlowe USA-Chiny.

Cena uncji palladu przekroczyła 1900 USD na spot i 1870 USD w 1-mies. kontrakcie, przedłużając rekordowy rajd. Paliwem do zwyżek są przerwy w dostawach prądu do kopalń w RPA, Kraj, który jest największym producentem platyny i drugim producentem palladu, przechodzi przez szósty dzień przerw w dostawach elektryczności. Ulewne deszcze namoczył węgiel używany przez elektrownie, czyniąc go niezdatnym do użytku przy wytwarzaniu prądu. Kontrakt na platynę z dostawą za 1 miesiąc rośnie dziś o 2,8 proc. ponad 920 USD/oz.

Wall Street Journal donosi o prowadzonych rozmowach między negocjatorami z USA i Chin o odroczeniu ceł planowanych na 15 grudnia. Gazeta powołuje się na oficjeli z obu stron, a odroczenie ma być częścią dyskusji o wycofaniu części z już wprowadzonych ceł. WSJ zaznacza jednak, że prezydent Trump nie podjął jeszcze decyzji. Rynki reagują jednoznacznie – ulgą. USD/JPY skoczył do 108,75, AUD/USD odbija do 0,6815. Futures na S&P500 jest wyżej i stara się wymazać straty z poprzednich godzin.

Szanse na rozegranie układu podwójnego dołka na wykresie dziennym zostały zaprzepaszczone, kiedy nie udało się trwale wyjść poza linię szyi na 1478,65. Teraz wróciliśmy do konsolidacji z dolnym ograniczeniem na 1445,46. W tym tygodniu popyt zdaje się odzyskiwać inicjatywę i przy spadkowym charakterze handlu na rynku akcji ma do tego korzystne zaplecze. Mimo to znaczenie oporu na 1478,65 jest nie do przecenienia. Ponadto sufit zaczyna gęstnieć, gdyż w rejonie do 1490 czekają już średnie 55- i 100-sesyjna oraz górna banda kanału spadkowego.

Zarówno indeks oceny bieżącej jak i przyszłych oczekiwań w raporcie niemieckiego instytut ZEW pokazały silniejszy od oczekiwań wzrost, wskazując na nadzieje inwestorów i ekonomistów na odbicie gospodarki od dna. W grudniu indeks oceny bieżącej wzrósł do -19,9 z -24,7 i prognozie -22. To wciąż trzeci najgorszy odczyt w tym roku, choć odzwierciedla uklepywanie dna (podobnie jak PMI dla przemysłu). Indeks przyszłych perspektyw (10,7, poprz. -2,1, prog. 0,3) znalazł się najwyżej od lutego 2018 r., sygnalizując lepszą przyszłość. W porównaniu ze słabą postawą gospodarki obecnie, oznacza to jednak tylko oczekiwania powolnego ożywienia – ok. 0,1 proc. w I kw. EUR/USD ignoruje dane – bez większych zmian przy 1,1075.

Wczoraj złoty oddawał umocnienie z poprzedniego tygodnia. Częściowo winne jest zatrzymanie zwyżek EUR/USD, z który PLN był dodatnio skorelowany. Częściowo motorem do osłabienia była korekta na EUR/HUF i generalna presja na waluty regionu. Na 4,29 kurs EUR/PLN osiągnął połowę zakresu ostatnie fali spadkowej i to powinna być pierwsza bariera dla wzrostów. W kolejnych dniach złoty pozostanie na pastwie sentymentu zewnętrznego z potencjalnymi katalizatorami zmienności w drugiej części tygodnia. Oczekuję konsolidacji w przedziale 4,27-4,30.

Ostatnia fala odchodzenia od szczytów zatrzymała się na średniej 55-sesyjnej i w kolejnych dniach bariera ta jest nieustannie testowania. Przez cały tydzień rynek nie miał siły wrócić w rejony 109, co przenosi uwagę na dolne poziomy, jeśli średnia krocząca ostatecznie odpuści. Następnymi wsparciami są 107,89, a dalej 106,48 po dołkach z października. Obecnie nie nastawiałbym się mocno na silny zjazd, biorąc pod uwagę, jak łatwo popyt znajduje wsparcie w solidnej postawie indeksów giełdowych. Brakuje mocnego katalizatora w postaci skoku awersji do ryzyka, by dać się namówić na sprzedaż USD/JPY.

Nowy tydzień EUR/PLN zaczyna od wzrostów i odbicia od wsparcia na 4,27. Ubiegły tydzień był dobry dla aktywów rynków wschodzących, a złoty dodatkowo korzystał na wzrostach EUR/USD. Ale gdy ta korelacja przestała sprzyjać, skończył się zapał do kupowania polskiej waluty i dziś prawdopodobnie obserwujmy realizację zysków. Ruchy nie są duże, a przynajmniej do dorobienia może być połowa z zeszłotygodniowego zjazdu, tj. gdzie do 4,29. W kolejnych dniach złoty pozostanie na pastwie sentymentu zewnętrznego. Oczekuję konsolidacji w przedziale 4,27-4,30.

Ubiegły tydzień przynosi dwa wnioski do oceny sytuacji na wykresie DAX. Po pierwsze, pewność siebie popytu jest wyjątkowo krucha i mało potrzeba, by doprowadzić do wyprzedaży wymazującej wzrosty z kilku poprzednich dni. Po drugie, cokolwiek jednak by się nie działo, jakaś wewnętrzna siła nakazuje rynkowi powrót do korytarza 13130-13300. Ostanie pociągnięcie pod 13000 wydawało się tym sygnałem, by wyrwać rynek z marazmu, ale kolejny raz apetyt na zmianę trendu został zgaszony. Obecnie kurs jest w trybie odbudowy z perspektywą dobrnięcia do 13300, ale przejściowo jest zblokowany oporem na 13180.