Rynek & Raporty

Na rynku ropy naftowej nowy sentyment nabiera sił. Dwumiesięczne zwyżki cen surowca spowodowane zakłóceniami w jego dostawach z Wenezueli (w skutek nałożonych sankcji przez USA) oraz wycofaniem Trumpa z porozumienia nuklearnego z Iranem, krok po kroku zaczynają się wymazywać. Globalne zapasy surowca zaczynają rosnąć: piątkowy raport wskazał na rosnącą liczbę wież wiertniczych w USA (+2), co przynosi spadek WTI o 0,6 proc., plasując na poziomie 65 USD/b. OPEC i Rosja z kolei zamierzają przejść od starej strategii zaciskania podaży surowca do nowej, mającej na celu zwiększenie jego wydobycia. Przynosi to głębszy spadek notowań Brent (-1,3 proc.) oraz zmniejszenie spreadu cenowego z WTI do 10 USD.

EUR/GBP cofa się o nie więcej niż 10 pipsów do 0,8755 po zestawie gorszych danych z Eurolandu, ale lepszych z Wielkiej Brytanii. Indeks oczekiwań gospodarczych inwestorów w strefie euro silnie spadł do 9,3 z 19,2 w maju (prog. 18,5), prawdopodobnie odzwierciedlając ostatni skok ryzyka politycznego wokół Włoch. Dla odmiany indeks PMI dla sektora budowlanego Wielkiej Brytanii pozostał stabilny na 52,5, choć zakładano spadek do 52. Trzeba jednak zaznaczyć, że oba wskaźniki zwykle nie są katalizatorem zmienności dla rynku FX i dziś nie jest inaczej. Ponadto wskazania Sentix mogą być przestarzałe, kiedy teraz wiemy o zaprzysiężeniu nowego premiera i oddalona została wizja powtórzonych wyborów.

Eurodolar po osiągnięciu modelowego zasięgu zniżek w okolicach 1,1550 wychodzi ponownie ponad 1,17 i narusza linię rozpoczętej w kwietniu tendencji spadkowej. Po pokonaniu strefy wokół 1,1730 wyznaczanej przez liczne intardayowe ekstrema oraz poziom 23,6 proc. zniesienia Fibo wspomnianych zniżek oporem stanie się okolica 1,1820-50. Zamyka ona drogę do 200 - sesyjnej średniej ruchomej, która przebiega w pobliżu 1,20. Kolejne fiasko zamknięcia dnia ponad linią trendu eksponować będzie 1,1620, 1,1510 i ewentualnie 1,1470. Układ notowań sugeruje, że wyższe jest obecnie prawdopodobieństwo kontynuacji zwyżek.

W maju w amerykańskiej gospodarce przybyło 223 tys. etatów. To zdecydowanie więcej niż mediana prognoz (190 tys.). Przed miesiącem zmiana zatrudnienia wyniosła 162 tys. miejsc pracy. Dane za kwiecień i marzec łącznie zrewidowano o 15 tys. do góry. Stopa bezrobocia dalej spada, wyniosła 3,8 proc. i wbrew konsensusowi nie pozostała na 3,9 proc. Kluczową zmienną dla perspektyw dolara jest ostatnio presja płacowa. Dynamika wynagrodzeń uplasowała się na poziomie 0,3 proc. m/m i 2,7 proc. r/r. Podsumowując: każdy wskaźnik obrazujący kondycję rynku pracy wypadł lepiej niż prognozowano. USD notuje skromne umocnienie. EUR/USD spadał w kierunku 1,1650. USD/JPY rośnie ponad 109,50.

PMI dla sektora przemysłowego z Wielkiej Brytanii wypadł powyżej oczekiwań 54,4 (prognoza 53,5). Biorąc pod uwagę ostatnie słabe odczyty makroekonomiczne, nie jest to jednak wystarczająco dla rynków, aby poprawić negatywny sentyment wokół funta brytyjskiego. Po publikacji para GBP/USD zanotowała ruch o 10 pisów w górę, ktory został już prawie wymazany, znów wracając do poziomu 1,3280.

Za kwadrans poznamy PMI dla rodzimej gospodarki za maj. W kwietniu indeks przybrał wartość 53,9 pkt. Konsensus Gazety Giełdy Parkiet zakłada spadek do 53,3 pkt. Nasze prognozy są jeszcze bardziej pesymistyczne - spodziewamy się spadku aż do 52,7 pkt. To najniższy szacunek na rynku. EUR/PLN jest nieco ponad 4,31.

EUR/USD w pierwszej części tygodnia osiągnął nasz średnioterminowy cel 1,1550, który wyznacza dołek z października ubiegłego roku. Rozpoczęła się wzrostowa korekta, która po pokonaniu drugorzędnych, słabych oporów 1,16 i 1,1620 zbliża się do 1,17 i pierwszego poważnego testu. Jest nim spadkowa linia trendu obecnie przebiegająca w okolicy 1,1710. Strefę tę wzmacnia cała seria lokalnych szczytów 1,1720-50, przy których kurs zawracał w poniedziałek, ubiegły czwartek i piątek, wzmocniona jest ona też przez grudniowe minimum oraz poziom 23,6 proc. zniesienia Fibo rozpoczętych w kwietniu zniżek. Warto zwrócić uwagę, że impet odbicia potwierdzają dzienne oscylatory dynamicznie wychodzące z obszaru silnego wyprzedania a korekta ma już większy zasięg niż jakakolwiek inna w trwającej tendencji. Jeśli w końcu, po wielu nieudanych próbach spadkowa linia trendu zostanie przełamana to należy oczekiwać kontynuacji odbicia do 1,1820-50.

Bank Kanady utrzymał stopy procentowe na dotychczasowym poziomie, ale perspektywy przyszłego zacieśniania zostały zarysowane bardziej zdecydowanym językiem. Biorąc pod uwagę nieco gorsze dane i sporą niepewność dotyczącą przyszłości porozumienia NAFTA, należy to interpretować w kategoriach sporej niespodzianki. USD/CAD w pierwszej reakcji schodzi z okolic 1,30 pod 1,29. Do wykrystalizowania się trwalszej tendencji spadkowej potrzebne byłoby wybicie 1,2730-50, czyli dolnego ograniczenia ostatniej konsolidacji, którą kurs opuścił kilka dni temu.

Raport ADP wskazał, że w maju w sektorze prywatnym amerykańskiej gospodarki liczba etatów wzrosła o 178 tys. To mniej niż zakładał konsensus (190 tysięcy), ale wciąż przyzwoicie. Jednocześnie zrewidowano w dół poprzedni odczyt (z 204 do 163 tysięcy). Przyzwoite tempo kreacji nowych miejsc pracy nikogo nie szokuje. Wydaje się też, że przy tak niskim bezrobociu (poniżej 4 proc.) tempo przyrostu zatrudnienia w końcu musi zwolnić. Dlatego też kluczowym nośnikiem informacji o kondycji rynku pracy, zwłaszcza w kontekście perspektyw polityki Fed staje się dynamika wynagrodzeń. Dane te oczywiście poznamy w piątek, ale już dziś wieczorem rąbka tajemnicy odnośnie do siły szerszych tendencji może uchylić Beżowa Księga Fed zawierająca opis koniunktury w poszczególnych regionach.