Rynek & Raporty

Inwestorzy powoli wracają po świątecznej przerwie, a wczoraj przy pozbawionym intersujących wydarzeń kalendarzu było więcej miejsca dla szarpanego i nieskorelowanego z niczym handlu. Dziś jest już na czym skupić uwagę, choć w szerszym ujęciu rynki pozostają trochę pozbawione kierunku, co przykłada się ku nerwowej zmienności.

Na tle rynkowej flauty, która dominowała w poprzednich godzinach, ostatnie chwile to wyraźny kierunkowy ruch, aprecjacyjny ruch dolara. EUR/USD schodzi pod ubiegłotygodniowe dołki i narusza 1,1220. Ostatnim, mało istotnym wsparciem przed 1,1180 jest 1,1205. Dolar zyskuje też do innych walut: AUD/USD spada do 0,71 przed nocnymi danymi o inflacji. USD/JPY pozostaje natomiast przyklejony do 112,00. Dolar (na poziomie indeksu dolarowego) jest obecnie najmocniejszy od kilku tygodni.

Kontrakt na DAX zdecydowanie wybił szczyt z pierwszych dni kwietnia i kontynuował wzrost w kierunku 12300 pkt. W tym samym czasie futures na WIG20 krąży w przedziale wahań 2350-2400 pkt. Coraz niższe położenie kolejnych szczytów można uznać za niepokojący syndrom, ale dopóki strefa wokół 2350 pkt jest respektowana, tak długo droga do spadków pozostaje zamknięta. Dziś rynek jest na poziomie czwartkowego zamknięcia. 9 spółek jest na plusie. Największy pozytywny wpływ na średnią giełdową ma PKN Orlen a najlepiej radzą sobie JSW (wzrost o 2 proc.) i CD Projekt (+1,5 proc.). Indeksowi blue chips ciążą przede wszystkim PZU i Dino Polska. Ta druga spółka jest zarazem jedyną tracącą dziś ponad 2 proc. Pod kreską dość wyraźnie (czyli ponad 1 proc.) są też Alior i CCC.

Kurs EUR/USD nie zdołał na razie oddalić się od minimów ustanawianych w czwartek, czyli 1,1225. Lokalne maskima od tego czasu to 1,1260. Notowania odbijają przy linii poprowadzonej przez ostatnie dołki, która przebiega przy 1,1250. Kluczopwym wsparciem pozostają długoterminowe minima poniżej 1,12. W szerszym horyzoncie dominuje przedział wahań, z górną bandą w okolicach 1,15.

Jeszcze w czwratek kontrakt na DAX rósł niemal do 12300 pkt. Obecnie notowania są około 40 pkt ponizej tej bariery. Wsparcia to 12210 pkt, 12140 pkt oraz 12050 pkt. Opory wyznacza 12300 pkt a także 12310 pkt, czyli poziom zniesienia 61,8 proc. ubiegłorocznych zniżek. Jeśli przyjąc tezę, że od października do lutego była budowana formacja odwróconej głowy z ramionami, to jej zasięgu nalezy szukać przy sierpniowych szczytach i w okolicy 12600 pkt. Nieco niżej, przy 12470 pkt leżą też szczyty z września 2018 roku.

W skróconym tygodniu kluczowe będzie, czy bez danych pierwszego kalibru uda się podtrzymać umiarkowany rajd ryzyka? O krótkoterminowym sentymencie decydować mogą Ifo z Niemiec i zamówienia na dobra trwałe oraz PKB z USA. Lokalnie znaczenie będą miały CPI z Australii oraz decyzje banków centralnych Kanady, Japonii i Szwecji.

Jednocześnie otrzymaliśmy dwa raporty o sprzedaży detalicznej z Kanady i USA i oba były mocne. Post wcześniej opisaliśmy dane z USA, natomiast w Kanadzie sprzedaż dwukrotnie pobiła prognozy wzrastając o 0,8 proc. m/m. Po wstępnej huśtawce ostatecznie rynek traktuje oba raporty na równi i USD/CAD stanął na 1,3385. Dobre dane z Kanady z trudem przekładają się na przebudzenie popytu na loonie, czego najlepszym przykładem był wczorajszy szybki odwrót USD/CAD z dołków (1,3273) po silnym odczycie CPI. Z drugiej strony 1,34 od początku miesiąca jest sufitem konsolidacji.

W protokole z kwietniowego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej stwierdzono, że w oparciu o aktualne dane w kolejnych kwartałach prawdopodobna jest stabilizacja stóp procentowych. Za ograniczone uznano ryzyko „trwałego odchylenia dynamiki cen od celu inflacyjnego”. Rada uznała też, że za stabilizacją stóp przemawia „utrzymująca się podwyższona niepewność dotycząca skali i trwałości osłabienia koniunktury w gospodarce światowej, a także jego przełożenia na krajową koniunkturę". Mimo to w opinii niektórych członków RPP materializacja ryzyk wyższej inflacji przemawiałaby za rozważeniem podwyżki. Wśród ryzyk wymieniono: ogłoszone działania fiskalne, potencjalny wzrost dynamiki płac lub ewentualny wzrost cen energii. W odniesieniu do perspektyw wzrostu gospodarczego zauważono, że dane w I kw. były lepsze niż oczekiwano i dynamika PKB w całym roku może być wyższa od prognoz z marcowej projekcji. Ogólnie minutki potwierdzają neutralne nastawienie RPP i brak szans na zmiany polityki w najbliższych kwartałach. Złoty bez reakcji.

Trudno przesądzać cokolwiek przed końcem dnia, ale EUR/USD póki co zatrzymał spadki na wsparciu 1,1250. Entuzjazm byków z poprzednich dni został nadszarpnięty przez słabsze od oczekiwań odczyty PMI z Eurolandu, ale 1) rozczarowane danymi nie było duże (odczyty niżej o 0,2-0,5 pkt.) i 2) kwestionowane są zdolności EBC do dalszego luzowania polityki w odpowiedzi na dane. Rynek nie jest też skory kupować USD przy gołębiej postawie Fed i bez większego skoku awersji do ryzyka spychanie EUR/USD głęboko niżej nie ma sensu. Z drugiej strony ostatni dzień handlu przed długim weekendem to zawsze specyficzny czas często obfitujący w nagłe zrywy. Jeśli 1,1250 się obroni, wracamy do punktu wyjścia i konsolidacji wokół 1,13. W przypadku przełamania 1,1210 jest słabym wsparciem przed kluczowym 1,1175/80 (tegoroczne minima).