Rynek & Raporty

USD/TRY ciągnie dziś w górę o 1,4 proc. do 5,9550, a lirę pogrąża Bank Centralny Turcji. Stopy procentowe zgodnie z oczekiwaniami zostały utrzymane na dotychczasowym poziomie - overnight: 25,5 proc., repo: 24 proc., płynnościowa: 27 proc. – ale w komunikacie doszło do zaskakujących zmian. Bank usunął fragment, że „jeśli zajdzie konieczność, dojdzie do dalszego zacieśniania monetarnego”. Bank stwierdza poprawę we wskaźnikach inflacji, choć wyższe ceny żywności i dóbr importowych stanowią zagrożenie dla stabilności cen. Jednak teraz, jeśli bank usuwa gotowość do dalszego zacieśniania, presja na dalszą deprecjację liry gwarantuje skok cen dóbr z importu, a za tym całej inflacji. Dla banku, który musi bronić wartości waluty, dzisiejszy krok jest niezrozumiały i z pewnością obudzi spekulacje o politycznych naciskach na bank centralny (nie jest tajemnicą, że prezydent Erdogan jest wielkim przeciwnikiem wysokich stóp procentowych).

Po złamaniu wsparcia na 1275 cena spot złota osunęła się w kierunku linii trendu wzrostowego, ale rynek zdołał się ustabilizować. Zastopowanie zjazdu sugeruje, że wsparcie w linii trendu (oraz dodatkowym poziomie horyzontalnym po szczycie z lipca 2018 r.) będzie respektowane, ale by myśleć o silniejszym odbiciu wpierw złoto musi sobie poradzić z powrotem ponad 1275. Pchnięcie wyżej powinno przerodzić się w rajd co najmniej do 1300 (średnia 55-sesyjna) przed bardziej znaczącym oporem na 1325,00-1326,50 (szczyty ze stycznia i marca). W przeciwnym scenariuszu pod linią trendu czeka średnia 200-sesyjna (1251,7).

Po wczorajszej sesji wyniki finansowe zaprezentowało kilka spółek poruszających wyobraźnię inwestorów na całym świecie i mających duży wpływ na rynkowy sentyment.

USD/SEK na 9,5450 pozostaje blisko 17-letnich szczytów w reakcji na gołębi wydźwięk decyzji Riksbanku, który odroczył termin kolejnej podwyżki i złagodził prognozowaną ścieżkę zacieśniania. Na konferencji prasowej po posiedzeniu szwedzkiego banku centralnego prezes Ingves stwierdził, że „musimy żyć z fluktuacjami kursu korony” i zdaniem banku korona powoli będzie się umacniać. Dodał, że bank musiał dostosować politykę do sytuacji gospodarczej. Inflacja będzie blisko celu 2 proc., ale presja inflacyjna osłabła. Nie ma tutaj nic, co mogłoby odwrócić wstępną deprecjację SEK.

AUD/USD zbliża się do kluczowego wsparcia na 0,70, które stanowi bazę dla ciągnącego się od III kw. 2018 r. trendu bocznego. Nie widać przesadnej presji na retest poziomu, więc podwyższone wydaje się ryzyko realizacji zysków po ostatniej fali spadkowej, co uratuje wsparcie. Jego przełamanie jednak będzie miało istotne implikacje z potencjalnym zjazdem w stronę 0,6890 (dołek z września 2015 r.) i 0,6820 (dołek ze stycznia 2016 r.).

Zaskoczenie w zmianie stanowiska Banku Kanady, skromne modyfikacje w komunikacie Banku Japonii i złagodzenie tonu Riksbanku – te decyzje świadczą o tym, że bankierzy centralni boją się wyróżniać spośród głównego nurtu łagodzenia nastawienia. CAD i SEK tracą, bierność JPY podkreśla bezsensowność deklaracji BoJ. Zyskuje USD, ale nie dlatego, że Fed jest mniej gołębi, ale w całym tym chaosie dolar ponownie wydaje się najbezpieczniejszy.

Bank Kanady utrzymał stopy na 1,75 proc., ale jednocześnie z komunikacji usunął stwierdzenie o dążeniu do podwyżek stóp procentowych. Po decyzji kurs wystrzelił ponad 1,35, czyli o około 70 pipsów. Ostatnie dni nie sprzyjają definitywnie walutom surowcowym: trio AUD, NZD, CAD jest pod wyraźną presją pomimo wzrostów cen ropy, historycznych maksimów na amerykańskim rynku akcji oraz wysokim cenom miedzi. Wszystko to pochodna dryfu polityki w kierunku bardziej łagodnej, a wręcz nastawienie się inwestorów, że dochodzić będzie (AUD, NZD) do cięć stóp. 

USD/CAD dokonuje retestu górnej bandy konsolidacji tuż przed decyzją Banku Kanady. Jest wyraźna presja na sprzedaż CAD przy mocnej postawie ropy naftowej, co z jednej strony przypomina o osłabieniu korelacji w ostatnich tygodniach, ale też sugeruje, że korelacja może być gdzie indziej. W ostatnim czasie AUD i NZD silnie traciły w obliczu rozczarowujących danych o inflacji, które zbudowały oczekiwania, że RBA i RBNZ zetną stopy procentowe już w maju, albo na którymś kolejnym posiedzeniu. Wydaje się, że CAD został zabrany tą retoryką „dla towarzystwa”. Jednak to może być zgubne uproszczenie. Jak pisaliśmy wcześniej, BoC otrzymał dość solidne dane z gospodarki i nie ma powodów, by bardziej łagodzić swoje nastawienie. Ostatnie wzrosty wyczerpują siłę dalszego skoku przy ewentualnym gołębim wydźwięku (sugestia obniżki) kurs może szybko wyskoczyć ponad 1,35. Neutralny przekaz może wywołać sprzedaż faktów i odbicie w stronę dołków konsolidacji (~1,3280). Rynek CAD zwykle nie jest płynny, co gwarantuje szarpane ruchy.

Niemiecki rynek akcji błyskawicznie otrząsnął się z rozczarowania odczytem Ifo i ewidentnie pozostaje w trybie polowania na lokalne dołki. Tak było w poprzedni czwartek, tak jest i dziś. Kontrakt rano był blisko 12300 pkt, potem cofnął się na kilkadziesiąt punktów by ostatecznie z dużym impetem przebić opór 12290 (lokalny szczyt) oraz 12310 pkt (poziom zniesienia 61,8 proc. Fibo ubiegłorocznych zniżek). Kontrakt rośnie dziś 0,75 proc. i jest ponad 12360 pkt. Jeśli przyjąć tezę, że od października do lutego była budowana formacja odwróconej głowy z ramionami, to jej zasięgu należy szukać przy sierpniowych szczytach i w okolicy 12600 pkt. Nieco niżej, przy 12470 pkt leżą też szczyty z września 2018 roku. Wsparcia to z kolei 12300 pkt, 12210 pkt, 12140 pkt oraz 12050 pkt.