Rynek & Raporty

Wydaje się, że prezydent USA jest trochę spóźniony na imprezę, gdyż rynki finansowe od kilku dni dyskontują oczekiwania rychłych obniżek stóp procentowych Fed. Stąd ostatnie tweety Trumpa nawołujące Fed do większego luzowania nie wywołują już eksplozji zmienności. EUR/USD stanął przy 1,1395, futures na S&P500 jest niewzruszony na 2956 pkt.

GBP/USD jest w moim odczuciu wyłącznie wyrazem nastawienia względem dolara, biorąc pod uwagę generalną niechęć inwestorów do angażowania się w cokolwiek bezpośrednio związanego z funtem (i brexitem). Ale przy masowej sprzedaży USD, także i tu widzimy wyraźne odbicie. Sygnał wzmocniony jest przez potwierdzenie średnioterminowej linii trendu wzrostowego (ok. 1,2530), a obecnie kurs mierzy się z oporem po szczytach z początku czerwca i dołkach z lutego (1,2763/72). Wybicie tutaj przerzuci uwagę na średnią 55-sesyjną (1,2835) przed dołkiem z kwietnia (1,2865). Silny opór czeka na 1,2928 w postaci średniej 200-sesyjnej. Wsparcia: 1,2559, 1,2507, 1,2482.

W piątek EUR/USD dokonał ważnych przełamań – nie tylko udało się wybić ponad szczyty z początku czerwca, ale zamknięcie dnia wystąpiło powyżej średniej 200-sesyjnej (1,1348). To pierwszy taki przypadek od maja 2018 r. Tym samym otwarta została droga w kierunku marcowych szczytów (1,1450) i maksimum ze stycznia (1,1570). Dalej trzeba patrzeć już na szczyt z września ub.r. (1,1815). Siła odbicia z ostatnich dni i wcześniej uklepane dno nad 1,11 sugerują, że rynek buduje trwalszy trend. Pozostawione w tyle średnia 200-sesyjna i czerwcowe szczyty są wstępną strefą wsparcia.

Mierzony przez instytut Ifo Indeks klimatu biznesu w Niemczech zgodnie z oczekiwaniami obniżył się minimalnie do 97,4 (z 97,9) przy pozytywnym wkładzie subindeksu oceny bieżącej (wzrost do 100,8 z 100,7). Stabilizacja potwierdza podobne wskazania z PMI dla przemysłu, które poznaliśmy w piątek (45,4, prog. 44,6). Ale pogorszeniu uległ wskaźnik przyszłych perspektyw (do 94,2 z 95,2), osuwając się do najniższego odczytu do lutego i zaliczając drugi najniższy wynik od 2012 r. Niepewność o przyszłe perspektywy gospodarcze nie jest dla nikogo niespodzianką, więc ogólnie odczyt ma neutralny wydźwięk. EUR/USD podtrzymuje poranne poziomy blisko 1,1380.

Start tygodnia w bloku G-10 to nadal słaby dolar amerykański. Najskrupulatniej wykorzystuje to dolar australijski. Wypowiedzi władz monetarnych wskazujące na ograniczone pole do luzowania i jego spadającą efektywność pozwalają na piąty kolejny dzień wzrostów AUD/USD. Odnośnie do trwałości tego ruchu pozostajemy jednak bardzo sceptycznie nastawieni ze względu przede wszystkim na nierozstrzygniętą kwestię wojen handlowych.

W czerwcu PMI dla przemysłu nieoczekiwanie spadł do 50,1 (prog. 50,5), o włos nie notując kurczenia się sektora. Sytuacja w sektorze usługowym także uległa pogorszeniu – indeks spadł do 50,7 z 50,9 w maju (prog. 51). W obliczu dyskusji o skali luzowania Fed na najbliższym posiedzeniu, każdy słaby odczyt będzie podsycał sprzedaż USD. EUR/USD wychodzi ponad 1,1330, złoto stara się wrócić ponad 1400 USD/oz.

Wiceprezes Fed Robert Clarida wystąpił w wywiadzie dla Bloomberg TV i jego komentarze nie odmieniają interpretacji środowej decyzji FOMC. Zaznaczył, że niepewność pozostaje podwyższona z podkreśleniem ryzyk handlowych. Dodał, że bez tego perspektywy ożywienia byłyby dobre. Powtórzył za komunikatem FOMC, że Fed jest gotowy reagować i wzmocniły się argumenty za dostarczeniem gospodarce większego wsparcia od strony polityki monetarnej. Clarida nie komentował kwestii potencjalnej obniżki o 50 pb w lipcu. Potwierdzenie interpretacji środowego przekazu FOMC odnawia presję na USD. EUR/USD wzrasta ponad 1,1310.

Słaby dolar, załamanie rentowności obligacji skarbowych, wzrost ryzyk politycznych – idealna mieszanka dla rajdu cen złota. W nocy informacje o szykowanym ataku wojsk USA na cele militarne Iranu podsycił awersję do ryzyka i cena uncji przejściowo znalazła się na 1412, najwyżej od 2013 r. Bez wątpienia ucieczka w złoto jest głównym motywem tego tygodnia i może stać się preferowanym trade’m na dłużej. Najbliższym oporem jest 1433,50 po szczycie z sierpnia 2013 r.; dalej należy patrzeć na 1497,90 (kwiecień 2013). Jednak skala ruchu w tym tygodniu chyba przeraziła nawet największych optymistów i tempo dzisiejszego cofnięcia sugeruje, że ma miejsce realizacja zysków. Krótkoterminowo może dojść do zamknięcia kursu w konsolidacji, zanim pojawi się kolejna fala wzrostowa. Scenariusz wzrostowy pozostanie w mocy, dopóki kurs pozostanie ponad 1376.

Gołębi Fed przebudził apetyt na aktywa rynków wschodzących, co pozwolił zepchnąć EUR/PLN z powrotem do 4,25. Jednak dziś rano obserwujemy szybkie odbicie ponad 4,26 i to pozwala mi pozostawać sceptycznie nastawionym dla pomysłów głębszej aprecjacji złotego. Po pierwsze na słabości USD więcej skorzystają rynki wschodzące mocniej z dolarem związane, czyli waluty azjatyckie i LatAm. Dla Polski i złotego ważniejsza jest sytuacja w strefie euro, a tutaj mamy niewyraźne odczyty PMI i gołębie tony wysłanego we wtorek przez szefa EBC Draghiego. Gołębi EBC oznacza gołębi NBP i rynek stopy procentowej będzie negatywnie oddziaływał na złotego (dyskonto obniżek). To też czyni złotego i waluty regionu bardziej wrażliwe na ryzyka zewnętrzne i czynniki geopolityczne. I chyba nie jest to tylko moje zdanie, biorąc pod uwagę, jak dziś rano rynek skrzętnie wykorzystuje zbliżenie do 4,25 na domknięcie długich pozycji w PLN. Szczyt z tego tygodnia 4,2694 jest pierwszym oporem, ale sądzę, że pole do wzrostów jest gdzieś do 4,2850, zanim rynek przejdzie znowu w konsolidację. By znowu zobaczyć 4,30/4,31 potrzebujemy większego zamieszania wokół wojen handlowych i/lub konfliktu USA-Iran.