Rynek & Raporty

W tym tygodniu główna uwaga będzie skupiona na decyzji Fed, gdzie podwyżka stóp procentowych wydaje się przesądzona, ale przyszła ścieżka zacieśniania może być źródłem zaskoczeń. Agresywna postawa banku centralnego powinna przebudzić aprecjację dolara. W Nowej Zelandii posiedzenie RBNZ powinno przynieść neutralny przekaz. W Europie ważne będą odczyty inflacji HICP i wskazania indeksu Ifo. Poza tym źródłem reakcji rynku mogą być PMI z Chin i PKB z Kanady.

Sprzedaż detaliczna (podobnie jak wcześniej w tym tygodniu produkcja przemysłowa) wypada zgodnie z oczekiwaniami rynku. Wskaźnik przybrał wartość 9,0 proc. r/r, czyli wyhamował z 9,3 proc. r/r zanotowanych w lipcu. To odczyt jedynie minimalnie poniżej rynkowego konsensusu i naszej prognozy (9,4 proc. r/r). Dane budziły spore zainteresowanie ze względu na domniemaną intensyfikację sprzedaży aut zgodnych ze starszymi normami EURO. Odczyt nie potwierdza takiego scenariusza, co w roli motoru sprzedaży w poprzednim miesiącu postawiło żywność. EUR/PLN jest tradycyjnie obojętny na wartość publikacji i pozostaje w przedziale 4,28-30.

PMI dla Francji jednoznacznie rozczarował. Podobnie wskaźnik dla Niemiec. Zamiast utrzymania wartości indeksu blisko sierpniowej wartości 55,9 pkt (co i tak było kilkunastomiesięcznym minimum) odnotowano spadek do 53,7 pkt, czyli najniżej od połowy 2016 roku i niemal 10 pkt poniżej cyklicznego maksimum z grudnia 2017 roku. Po publikacji EUR/USD pozostaje kilkanaście pipsów poniżej dziennego maksimum w okolicach 1,18. Silne rozczarowanie powinno studzić nieco entuzjazm w stosunku do perspektyw wspólnej waluty. Bardzo ważne będzie zamknięcie tego tygodnia a kluczowy poziom do obserwacji to 1,1750.

Chwilo trwaj! Wszyscy zdają sobie sprawę, że to mogą być już ostatnie tak piękne, słoneczne, ciepłe dni. Ba! Dokładnie na to wskazują wszystkie prognozy straszące rychłym popsuciem się aury. Dlatego też należy do maksimum wykorzystać sprzyjające okoliczności. Dokładnie tak samo zachowują się uczestnicy rynku. Ostatnie dni to nic więcej jak tylko gwałtowna poprawa sentymentu bez rzeczywistych zmian po stronie fundamentów. Jest ona maksymalnie dyskontowana i na razie należy płynąć wraz z wezbraną falą pozytywnych nastrojów. Dokładnie tak samo jak nie ma sensu w dzisiejszym słońcu już dziś zakładać swetra, bo w poniedziałek będzie słota.

Liczba nowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych w USA w ubiegłym tygodniu spadła do 201 tys. (prog. 210 tys.), co daje nowy rekord od 1969 r. Indeks Fed z Filadelfii wzrósł mocniej od prognoz do 22,9 z 11,9 (prog. 18). W raporcie silnie wypadła poprawa nowych zamówień i zatrudnienia, choć perspektywa 6-miesięczna nieco się obniżyła. Ogólnie dobre dane nie pozwalają dolarowi odreagować wcześniejszej przeceny. EUR/USD zatrzymał się przy 1,1670.

Tworzący się układ na głównej parze walutowej o nazwie „odwrócona Głowa z Ramionami” może być pewnym prognostykiem co do kształtowania się notowań w najbliższych miesiącach.

USD/CAD przebił zeszłotygodniowe dołki i powoli ścieka w stronę kolejnego wsparcia na 1,2885 (dołek z 28 sierpnia). Szeroka słabość USD sprzyja opadaniu, szczególnie że w temacie NAFTA nie widać postępów. Wczoraj na rynek trafiła informacja, że USA i Kanada nie będą w stanie porozumieć się do końca tego tygodnia, co wywołało podskok kursu do 1,3015. Rynek jednak bardzo szybko zgasił wzrosty, co sugeruje silną wiarę inwestorów w umocnienie CAD, kiedy NAFTA zostanie uzgodniona BoC (deadline mija z końcem września) i będzie można skupić się na perspektywach zacieśniania polityki. Złamanie 1,2885 pozwoli na zejście do 1,2815 z kolejnym wsparciem przy 1,2750. Pozostaje pozytywnie nastawiony do CAD, ale ponieważ spodziewam się powrotu siły USD, preferuję sprzedaż EUR/CAD i AUD/CAD.

Handel na EUR/USD stanął w przedziale 1,1650-1,1720, co wygląda mi na przejaw niezdecydowania, co zrobić dalej. Ucinanie długich pozycji w USD trzyma kurs wysoko, ale rajd rentowności długu USA nie może być wiecznie ignorowany. Ten drugi aspekt wspiera mnie w przekonaniu, że małe są szanse ataku na 1,1750. Ale nie widzę też po rynku odwagi wyłamania dołem. I tak może potrwać aż do decyzji Fed za tydzień. Wsparcia do obserwacji to 1,1650 i 1,1615 (dołek z 16 września). Powyżej 1,1750 mamy 1,1790 (szczyt z 9 lipca).

EUR/CHF zatrzymał się na 1,13, a komunikat SNB nie dostarczył powodów, by nasilić sprzedaż franka. Pomimo znaczącej aprecjacji waluty od poprzedniego posiedzenia banku w czerwcu, język komunikatu pozostał niezmieniony i bank nadal ocenia franka jako walutę o „zawyżonej wycenie”. EUR/CHF siedzi pod linią szyi formującej się odwróconej głowy z ramionami. Musimy poczekać na wybicie, by myśleć o przedłużeniu wzrostów w stronę celu pod 1,15. Wsparciami są 1,1283 (dołek z nocy) i 1,1255 (dołek z 11 września).