Rynek & Raporty

Ostatnia fala odchodzenia od szczytów zatrzymała się na średniej 55-sesyjnej i w kolejnych dniach bariera ta jest nieustannie testowania. Przez cały tydzień rynek nie miał siły wrócić w rejony 109, co przenosi uwagę na dolne poziomy, jeśli średnia krocząca ostatecznie odpuści. Następnymi wsparciami są 107,89, a dalej 106,48 po dołkach z października. Obecnie nie nastawiałbym się mocno na silny zjazd, biorąc pod uwagę, jak łatwo popyt znajduje wsparcie w solidnej postawie indeksów giełdowych. Brakuje mocnego katalizatora w postaci skoku awersji do ryzyka, by dać się namówić na sprzedaż USD/JPY.

Nowy tydzień EUR/PLN zaczyna od wzrostów i odbicia od wsparcia na 4,27. Ubiegły tydzień był dobry dla aktywów rynków wschodzących, a złoty dodatkowo korzystał na wzrostach EUR/USD. Ale gdy ta korelacja przestała sprzyjać, skończył się zapał do kupowania polskiej waluty i dziś prawdopodobnie obserwujmy realizację zysków. Ruchy nie są duże, a przynajmniej do dorobienia może być połowa z zeszłotygodniowego zjazdu, tj. gdzie do 4,29. W kolejnych dniach złoty pozostanie na pastwie sentymentu zewnętrznego. Oczekuję konsolidacji w przedziale 4,27-4,30.

Ubiegły tydzień przynosi dwa wnioski do oceny sytuacji na wykresie DAX. Po pierwsze, pewność siebie popytu jest wyjątkowo krucha i mało potrzeba, by doprowadzić do wyprzedaży wymazującej wzrosty z kilku poprzednich dni. Po drugie, cokolwiek jednak by się nie działo, jakaś wewnętrzna siła nakazuje rynkowi powrót do korytarza 13130-13300. Ostanie pociągnięcie pod 13000 wydawało się tym sygnałem, by wyrwać rynek z marazmu, ale kolejny raz apetyt na zmianę trendu został zgaszony. Obecnie kurs jest w trybie odbudowy z perspektywą dobrnięcia do 13300, ale przejściowo jest zblokowany oporem na 13180.

W ubiegłym tygodniu EUR.USD szukał katalizatora, by wyrwać się trwale ponad 1,11, ale albo nadążające się okazje nie zostały wykorzystane, albo po prostu nie spełniły pokrywanych w nich nadziei. Ostatnim ciosem był silny raport NFP, który wzmocnił USD choć wyjątkowo słabo, jak na wydźwięk raportu. EUR/USD utknął w przedziale 1,10-1,11, a wyłamania są chwilowe. W międzyczasie średnia 55-sesyjna na 1,1044 stanowi przejściowe wsparcie. Dużo przed nami w tym tygodniu: ZEW, FOMC, EBC. Nawet wybory w Wielkiej Brytanii mogą mieć znaczenie, gdyż brexit to sprawa europejska. Teoretycznie powinniśmy dostać jeszcze jedną próbę ataku na górne ograniczenie.

Rynki w większości przypadków kontynuują konsolidację, a inwestorzy zachowują ostrożną postawę. Wciąż pozostajemy bez rozstrzygnięć w sporze handlowym, ale z nadziejami na pozytywny finał. Dane makro sugerują odbijanie od dna, ale tempo poprawy nie jest zadowalające. Odczyty w kolejnych dniach przypomną o wyzwaniach czekających w 2020 r. Posiedzenia Fed i EBC nie powinny przynieść zmiany retoryki. Po wyborach w Wielkiej Brytanii oczekuje się zwycięstwa Borisa Johnsona i przyspieszenia prac nad wdrożeniem brexitu.

Raport NFP za listopad przynosi silny przyrost zatrudnienia w sektorze pozarolniczym – 266 tys. przy prog. 183 tys. – uciszając obawy narosłe po innych raportach z tego tygodnia. Co więcej, dane za październik zostały zrewidowane w górę – do 156 tys. ze 128 tys. Więcej miejsc pracy przekłada się na spadek stoy bezrobocia o 0,1 pkt proc. do 3,5 proc. Dynamika płac jest nieco słabsza od oczekiwań (wzrost o 0,2 proc. m/m zamiast o 0,3 proc.), ale wszystko równoważy korekta danych za poprzedni miesiąc do 0,4 proc. z 0,2 proc. Raport jest solidny w każdym aspekcie i USD na tym korzysta, odrabiając straty poniesione w poprzednich dniach. USD/JPY skoczył ze 108,55 do 108,90, EUR/USD zszedł pod 1,1070 z 1,1095.

PKN Orlen na piątkowym otwarciu tracił 9,5 proc. przy obrotach 80-ktonie przewyższających średnią dla tej fazy sesji. Jest to reakcja na decyzję spółki o wezwaniu na 100 proc. akcji Grupy Energa. Celem spółki jest zbudowanie multienergetycznego koncernu m.in. poprzez planowane inwestycje w morskie farmy wiatrowe. Jednak rynek negatywnie ocenia decyzję Orlenu, widząc zagrożenie dla dywidendy i planów zagospodarowania kapitału.

Dotarliśmy do końca tygodnia, gdzie wszyscy wyczekują raportu z rynku pacy USA. Przy postępującej słabości USD w ostatnich dniach zasadnym jest założenie, że rynek nastawia się na gorszy odczyt. Rozczarowania w wynikach ISM i ADP wspierają te oczekiwania. Ale jak zły musiałby być raport NFP, by pchnąć Fed do kolejnej obniżki stóp procentowych w tym roku?

Wspólny Ministerialny Komitet Monitorujący przy OPEC plus zarekomendował obniżenie dopuszczalnego poziomu wydobycia przez członków o 500 tys. baryłek/dzień, wynika z informacji od delegatów. Zatwierdzenie nowego limitu będzie warunkowane wypełnianiem zobowiązań przez wszystkich członków. W pierwszej reakcji ceny ropy zniżkowały, gdyż rekomendacja tak naprawdę tylko formalizuje aktualnie realizowane wydobycie – w październiku ograniczenia w produkcji OPEC plus już przekraczały o 500 tys. b/d zatwierdzony w porozumieniu cel 1,2 mln b/d. Jeśli to jest wszystko, o czym do końca tygodnia będzie debatować OPEC plus, dla rynku może być to rozczarowujące, gdyż nie zmieni relacji popytu do podaży. WTI skacze wokół 58,6 USD/b.