Rynek & Raporty

Sprzedaż detaliczna w sierpniu wzrosła w Polsce o 10,7 proc. r/r, a w ujęciu realnym wzrost wyniósł 5,4 proc. r/r. W ujęciu nominalnym wzrost przebił rynkowy konsensus, jednak wysoka wartość deflatora solidnie obniża realną sprzedaż. Z całej porcji danych bardzo pozytywnie zaskoczyła produkcja budowlano-montażowa, której wzrost w sierpniu opiewał na 10,2 proc. r/r, przy prognozie 8 proc. r/r. Złoty jest słaby, pomimo relatywnie dobrej sytuacji na rynku. EUR/PLN oscyluje wokół 4,6080.

W poniedziałek ryzykowne aktywa znalazły się pod gigantyczną presją sprzedających z uwagi na problemy zadłużeniowe chińskiego dewelopera Evergrande. Znacząca przecena walorów sektora nieruchomościowego w Azji budzi obawy i skłania inwestorów do redukcji długich pozycji na rynku akcji.

Niekorzystne otoczenie rynkowe oraz relatywnie wysokie ceny surowca na rynku terminowym skłaniają do redukcji długich pozycji. To z kolei przekłada się na spadek notowań o ponad 2 proc.

Silniejszy dolar nie przeszkadza w odbiciu ceny złota na rynkach finansowych. Notowania kruszcu zyskują na fali wzrostu awersji do ryzyka, co tradycyjnie pomaga tzw. bezpiecznym przystaniom.

W poniedziałek ryzykowne aktywa znalazły się pod gigantyczną presją sprzedających z uwagi na problemy zadłużeniowe chińskiego dewelopera Evergrande. Znacząca przecena walorów sektora nieruchomościowego w Azji budzi obawy i skłania inwestorów do redukcji długich pozycji na rynku akcji.

Wartości Indeksu nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan wyniosła we wrześniu, wg. wstępnych szacunków, 71 pkt. i była niemal zgodna z oczekiwaniami (72 pkt.), Szczegóły raportu wskazują na nieco słabsze nastroje wśród konsumentów, motywowane głównie obawami o jesienny sezon zachorowań. Czynnikiem niepokojącym konsumentów jest również wzrost cen (badania robione przed ostatnim odczytem). Całość raportu ma jednak neutralny charakter i jest potwierdzeniem znanych wcześniej zjawisk. Relatywny brak reakcji rynku wskazuje na brak zaskoczenia inwestorów. EUR/USD w okolicy 1,1755, przy spadkach na Wall Street to obraz klasycznej awersji do ryzyka.

Wyhamowanie dynamiki wzrostu cen w USA nie wpłynęło istotnie na poprawę sentymentu wśród inwestorów. Wprawdzie niższa inflacja daje argument Rezerwie Federalnej za utrzymywaniem luźnej polityki pieniężnej, ale inwestorzy wolą nie wykonywać pochopnych ruchów przed posiedzeniem FOMC, a generalny spadek apetytu na ryzyko nie dodaje optymizmu. W nadchodzącym tygodniu oczy rynku zwrócone będą ku posiedzeniu decyzyjnym FOMC (środa), a handel powinien być podporządkowany pod to właśnie wydarzenie. Rynek szacuje, że stopa funduszy federalnych zostanie utrzymana na niezmienionym poziomie, jednak to co kluczowe z puntu widzenia rynków finansowych to wskazówki odnośnie wychodzenia z programu skupu aktywów. W mojej opinii prezes Powell skorzysta z argumentów makro (rynek pracy, inflacja) i postara się brzmieć możliwie najbardziej gołębio, jednak ważniejsze od samej konferencji będą oczekiwania innych przedstawicieli Fed odnoście podwyżek stóp procentowych (dot-chart). To ich publikacja powinna przykuć największą uwagę inwestorów, bo pokaże jakie jest nastawienie całego Komitetu, a nie jedynie szefa Rezerwy Federalnej, który nie raz już udowadniał, że należy do gołębiej frakcji. Nie należy się jednak przywiązywać do pierwszych reakcji rynku, gdyż te zwyczajowo są przesadzone i odzwierciedlają jedynie „nagłówki”, a prawdziwa treść skryta jest w środku, tak więc na ostateczną interpretację środowego wydarzenia trzeba będzie chwilę zaczekać. Poza Stanami Zjednoczonymi warto będzie zwrócić uwagę na protokół z posiedzenia RBA (wtorek), a także wrześniowe szacunki PMI dla kilku ważnych gospodarek (czwartek). W odniesieniu do Niemiec ważny będzie wskaźnik Ifo, a wśród mniejszych gospodarek uwagę przykuwa decyzja ws. poziomu stóp procentowych na Węgrzech. W danym z Polski brakuje rewolucyjnych odczytów, niemniej dane o produkcji przemysłowej, czy sprzedaży detalicznej mogą pokazać siłę strony popytowej.

Z opublikowanych w piątek danych z polskiego rynku pracy wynika, że zatrudnienie w sierpniu spadło o 0,2 proc. m/m, co jest pewnym zaskoczeniem. W ujęciu rocznym wynik na poziomie 0,9 proc. również kształtuje się poniżej oczekiwań rynku (1,1 proc. r/r). Jednocześnie rosły wynagrodzenia, których wzrost w sierpniu wyniósł 9,5 proc. r/r. Całość danych wskazuje na problemy z zatrudnieniem pracowników po ustąpieniu pandemii. W pewnym sensie w połączeniu z danymi o wzroście wynagrodzeń potwierdza to anegdotyczne dowody o trudności ze znalezieniem pracowników. Z punktu widzenia makroekonomicznego może to oznaczać początek spirali cenowo - płacowej, która będzie negatywnie wpływać na wzrost cen w długim okresie. Rynek walutowy nie reaguje jednak na dane. PLN wciąż jest słaby, a kurs EUR/PLN rośnie do 4,5765.

Notowania kontraktów na główne indeksy w Europie pokazują wygaśnięcie optymizmu wśród inwestorów. Przecenie ulegają wszystkie główne benchmarki w Stanach Zjednoczonych.