Rynek & Raporty

Wczoraj zostały opublikowane wskaźniki PMI dla Chiń. Oficjalny wskaźnik dla przemysłu nieznacznie spadł do 50,1 pkt z 50,2 pkt w poprzednim miesiącu. Prywatny PMI (Caixin) wskazał wartość 49,1 pkt. co jest najniższym poziomem od czas wybuchu epidemii. Wnioski nasuwają się jedne: poprawa nastrojów i tempa wzrostu gospodarczego jest niewielka.

W całym 2021 roku PKB w Polsce rosło w tempie 5,7 proc. r/r. (prog. 5,5 proc. r/r). Taki wzrost oznacza dynamikę w IV kwartale na poziomie 7,3 proc. r/r. Bardzo dobry obraz krajowej gospodarki może zachęcać Radę Polityki Pieniężnej do dalszych podwyżek stóp procentowych w USA. Złoty nie reaguje jednak wyraźnie na takie dane.

Ceny kontraktów na główne indeksy w Stanach Zjednoczonych kontynuują osuwanie w kierunku południowym. Wskaźniki gospodarcze nie wniosły wiele do giełdowej dyskusji, w której dominują obawy o jastrzębi zwrot w polityce pieniężnej Fed.

Pod koniec ubiegłego roku jako orientacyjny wzorzec zachowania cen akcji na świecie przyjmowałem 2011 rok. Uzasadnienie było dosyć banalne: teraz tak jak w 2011 też jesteśmy 2 lata pod dnie załamania cen akcji związanego z gospodarczą recesją (wtedy "lehmanową", ostatnio "covidową"). Teraz niespodziewanie pojawił się nowy pretendent - rok 2008. Tak się bowiem składa, że na razie wszystko wskazuje, że w styczniu br. Nasdaq Composite ustanowi największy styczniowy spadek w całej swojej 51-letniej historii. Na razie jest to -14,65 proc. Poprzedni tego typu rekord (-9,89 proc.) ustanowiony został w styczniu 2008 i ktoś kto odczytałby ten sygnał jako uprzejme ostrzeżenie przed nadciągającymi w dalszej części roku kłopotami, zaoszczędziłby mnóstwo pieniędzy i nerwów. Do końca miesiąca zostały 2 sesje i jakkolwiek oczywiście wszystko jest możliwe, to jednak znacznie bardziej prawdopodobne jest, że negatywny rekord z 2008 roku zostanie obecnie pobity.

Start cyklu podwyżek stóp procentowych przez Rezerwę Federalną nie musi oznaczać od razu końca trendu wzrostowego na amerykańskim rynku akcji. Jeśli następuje normalizacja polityki monetarnej to z reguły sygnał, że gospodarka znów jest na tyle silna, by wytrzymać wyższy poziom kosztu pieniądza.

Silniejszy dolar to tradycyjnie środowisko niekorzystne dla walut krajów rozwijających się. Złoty zarówno w piątek, jak i w całym tygodniu jest najsłabszą walutą regiony Europy Środkowo-Wschodniej.

Według wstępnych szacunków w IV kwartale ubiegłego roku PKB Niemiec rósł o 1,4 proc. r/r. Wynik jest gorszy od oczekiwań i wskazuje na spowolnienie gospodarcze największej europejskiej gospodarki. Dotychczas w większości krajów udało się uniknąć spowolnienia gospodarczego, jednak końcówka roku w Niemczech nie należała do udanych. Przy inflacji na poziomie 6 proc. i rosnącym wolniej od oczekiwań można mówić o skrajnie niekorzystnym środowisku gospodarczym.

Po relatywnie zmiennej sesji giełdowej w Stanach Zjednoczonych, otwarcie w Europie przebiega w mieszanych nastrojach. Na rynku wciąż panuje duża awersja do ryzyka.

Bank Kanady wczoraj pozostawił stopy procentowe bez zmian (0,25 proc.) i jednocześnie zasygnalizował zacieśnienie polityki monetarnej. Na konferencji prasowej gubernator Tiff Macklem dał bardzo wyraźnie do zrozumienia, że koszt pieniądza prawdopodobnie wzrośnie. Zmiana parametrów polityki monetarnej może nastąpić już w marcu. Nie wiadomo jednak w jakim tempie będzie odbywało się zacieśnianie monetarne. CAD w relacji uległ chwilowej aprecjacji. W kolejnych godzina ponownie dolar amerykański wiódł prym.