Rynek & Raporty

Poniżej przedstawiamy krótki opis aktualnej sytuacji technicznej na pięciu głównych parach walutowych wraz z perspektywami dla ich kursu na najbliższe dni.

Notowania złota zatrzymały się przy zniesieniu Fibonacciego 78,6 proc. przy 1296 USD. W najbliższym czasie prawdopodobna jest korekta do 1260 USD, gdzie wypadają przebite szczyty z lutego i marca oraz zniesienie Fibonacciego 61,8 proc. Scenariuszem bazowym pozostaje kontynuacja wzrostów. Celem byków jest 1343 USD, czyli szczyt z 22 września, jednak wcześniej kluczowe będzie wyjście ponad 1296 USD.

Premier Wielkiej Brytanii Theresa May chce pójść do wyborów parlamentarnych 8 czerwca pod hasłem wyłączenia Wielkiej Brytania z prawa do swobodnego poruszania się, podaje dziennik Daily Mail powołując się na anonimowe źródła w Partii Konserwatywnej. Według gazety May w programie wyborczy umieści także wyłączenie z jednolitego rynku europejskiego oraz wyjście spod wpływu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wszystkie te postulaty są tożsame z perspektywą „twardego Brexitu”, co nie brzmi pozytywnie dla GBP. Jeśli doniesienia się potwierdzą, ostatni rajd funta może okazać się na wyrost. Na razie jednak rynek rozgrywa wybory we Francji, co ma dominujący wpływ na EUR/GBP.

Dziś rano ożywiony rynek obligacji skarbowych nadaje ton dla rynku walutowego. Widzimy wzrost rentowności obligacji m.in. Niemiec, Francji i USA. W każdym przypadku skok wyniósł ok. 2 pb do odpowiednio 0,226 proc., 0,967 proc. i 2,225 proc. Nie ma bezpośredniej przyczyny za wzrostami, zatem ruch trzeba wiązać z nerwowym pozycjonowaniem przed weekendowymi wydarzeniami (wybory we Francji). Wzrost rentowności obligacji USA ma przełożenie na USD/JPY, który ponownie flirtuje z 109. Jednak dominujące są zmiany w Europie, przez co EUR/USD maszeruje w górę do 1,0760. Trudno stwierdzić, czy zmiany są trwałe, więc uwaga na ostry zwrot.

W ostatnich miesiącach poprawa w danych makroekonomicznych z USA w dużej mierze opierała się na tzw. danych miękkich, czyli ankietowych badaniach koniunktury. Wskaźniki takie jak produkcja przemysłowa, czy nowe zamówienia na środki trwałe pozostawały daleko w tyle i nie sugerowały, że gospodarka przyśpieszy na tyle by przełożyć się na silną presję cenową.

USD/JPY remains in a consolidation channel between 108.15 and 109.20 for several days. Breaching one of the mentioned levels would enable the extension. At the moment course remains nearby the lower bound of the channel, which in turn points to the higher probability of an increase. The minimal range of an increase reaches 110.15 i.a. overbalance level, range of double bottom pattern, 50 pct retracement and 27th March's and 7th April's lows. Breaching the lower bound would result in decline to 61.8 pct retracement at 106.85.

USD/JPY od kilku dni porusza się w konsolidacji między 108,15 i 109,20. Dopiero wybicie któregoś z wymienionych poziomów pozwoli na powiększenie danego ruchu. Mimo wszystko ze względu na fakt, że kurs znajduje się przy dolnej bandzie kanału spadkowego – bardziej prawdopodobne jest zwyżkowe odbicie. Minimalny zasięg wzrostów sięga poziomu110,15, gdzie wypada: poziom overbalance, zasięg wynikający z formacji podwójnego dna, zniesienie Fibonacciego 50 proc. oraz dołki z 27 marca i 7 kwietnia. Ewentualne wybicie dołem poskutkuje zniżką do zniesienia Fibonacciego 61,8 proc. przy 106,85.

W ostatnich tygodniach gospodarka Stanów Zjednoczonych rozwijała się w umiarkowanym tempie – wynika z opublikowanej przed chwilą Beżowej Księgi Fed. Czynnikiem, który wyraźnie przyczynił się do zwiększenia presji płacowej okazuje się być zacieśniający się rynek pracy. Dawkę lekkiego rozczarowania zapewniły wydatki konsumpcyjne gospodarstw domowych za wyłączeniem samochodów, co w zestawieniu z większym dochodem do dyspozycji pozostaje lekko niepokojącą tendencją. Zgodnie z raportem nie należy się spodziewać szybkiego odbicia gospodarki Stanów Zjednoczonych. Tempo wzrostu jest wyraźnie stabilne, a przyrost cen jest wyraźnie wygładzony. Crossy walutowe z dolarem pozostają relatywnie niewrażliwe.

Eric Rosengren z Fed w dalszej części swojej wypowiedzi stwierdza, że obecna sytuacja makroekonomiczna nie zmusza Systemu Rezerwy Federalnej do modelowania krzywej rentowności długu. Jego zdaniem wyostrzająca się trajektoria inflacji powinna skłonić członków Fed do debaty nad zmianą założonego celu inflacyjnego. Dodatkowo spodziewa się on napływu jeszcze bardziej optymistycznych danych z amerykańskiej gospodarki.