Rynek & Raporty

Indeks cen osobistych wydatków konsumpcyjnych w USA był w maju br. wyższy niż rok wcześniej o 3,8 proc. wobec 4,3 proc. miesiąc wcześniej. To najniższa roczna dynamika tego wskaźnika od kwietnia 2021. Roczna dynamika wskaźnika PCE "core" wyniosła w maju 4,6 proc. wobec 4,7 proc. w miesiąc wcześniej. Ekonomiści oczekiwali braku zmiany.

Ten tydzień, za wyjątkiem poniedziałku, był pewnego rodzaju odreagowaniem spadków indeksów giełdowych z USA z poprzednich dni. Wzrosty  Nasdaq100 zostały zainicjowane we wtorek co poskutkowało wyjściem górą z krótkoterminowej formacji „flagi”. Można zatem zakładać, że kontynuacja wzrostów ma większą szansę na realizację w najbliższej przyszłości. Odreagowanie na razie zatrzymało się na poziomie zniesienia wewnętrznego Fibo 61,8. Układ na Dax-ie jest bardzo podobny, chociaż w tym przypadku zdecydowane zwyżki miały miejsce dopiero w minioną środę. Niemiecki benchamrak znajduje się jednak w nieco innym położeniu. W tym wypadku odległość do poziomu ATH jest na wyciągnięcie ręki.

Wstępne dane na temat zachowania HICP w strefie euro sugerują, że roczne tempo inflacji spadło w czerwcu br. z poziomu 6,1 proc. w maju do 5,5 proc. Ekonomiści oczekiwali zniżki do poziomu 5,6 proc. Wskaźnik inflacji bazowej był wyższy niż rok temu o 5,4 proc. W maju jego dynamika wynosiła 5,5 proc. Ekonomiści oczekiwali wzrostu do poziomu 5,5 proc. Zgodnie z oczekiwaniami ekonomistów wysokość stopy bezrobocia w strefie euro pozostała w maju br. na dotychczasowym poziomie 6,5 proc.

Ostateczne dane na temat realnego PKB w Wielkiej Brytanii w I kw. br. okazały się zgodnie z oczekiwaniami ekonomistów. Realny PKB wzrósł w I kw. - podobnie jak w poprzednim kwartale - o 0,1 proc. w stosunku do IV kw. ub.r., zaś roczna dynamika wyniosła 0,2 proc. (w IV kw. ub.r. wynosiła +0,6 proc.).

Trzeci dzień z rzędu wzrosły wczoraj S&P 500 (+0,46 proc.) i DJIA (+0,8 proc.). Z tej tendencji wyłamał się Nasdaq 100 (-0,16 proc.). W Europie DAX praktycznie nie zmienił swej wartości (-0,01 proc.), a CAC 40 wzrósł o 0,36 proc. do najwyższego poziomu od ponad tygodnia.

Dziś z Azji nadeszły dane na temat wysokości stopy bezrobocia i produkcji przemysłowej w Japonii oraz poznaliśmy wartości wskaźników NBS PMI dla przemysłu i usług w Chinach. Rano z Niemiec nadejdzie informacja z Niemiec o sprzedaży detalicznej, poznamy ostateczną wartość PKB w Wielkiej Brytanii w I kw. br. oraz saldo obrotów bieżących w tym kraju, a także dane ze Szwajcarii na temat wartości indeksu instytutu KOF i sprzedaży detalicznej. Później opublikowane zostaną informację na temat CPI w strefie euro i Polsce oraz stopie bezrobocia w strefie euro i Niemczech. Po południu otrzymamy informację na temat salda obrotów bieżących w Polsce w I kw., raport na temat dochodów i wydatków Amerykanów oraz ostateczną wartość indeksu Uniwersytetu Michigan.

Główne benchmarki z Wall Street zaczynają czwartkową sesję od umiarkowanych wzrostów. Na godzinę przed startem rynku kasowego poznaliśmy finalne dane o PKB USA, które pozytywnie zaskoczyły rynki. Wzrost w I kwartale okazał się wyższy od oczekiwań i wyniósł 2 proc. Dolar zyskuje a główna para walutowa znajduje się w okolicach 1,0865 podczas gdy jeszcze przed podaniem danych notowania wskazywały 1,0935. Rentowności amerykańskich obligacji zdecydowanie rosną. 2-letnie wskazują poziom 4,9 proc. Złoto spada i znajduje się poniżej 1900 USD. Bitcoin rośnie dziś 2 proc. do 30 730 USD.

Dolar zyskuje po finalnym odczycie PKB z USA za I kwartał. Wzrost gospodarczy wyniósł 2 proc. a oczekiwania wskazywały 1,4 proc. W tym samym czasie poznaliśmy liczbę wniosków o zasiłek dla bezrobotnych, która uplasowała się na poziomie 239 tys. (prognoza 269 tys.). Rynek zakłada, że Fed pozostanie jastrzębi w swoich decyzjach co przekłada się na umocnienie USD i spadek głównej pary walutowej z 1,0935 do 1,0897.

Wczoraj miała miejsce debata prezesów głównych banków centralnych: Fed, EBC, BoE oraz BoJ. Jerome Powell, Christine Lagarde oraz Andrew Bailey brzmieli niezwykle podobnie, jednogłośnie podkreślając konieczność dalszych podwyżek stóp procentowych. Starali się również sprawiać wrażenie, że ich stanowisko nie ulegnie zmianie, nawet jeśli gospodarki zdecydowanie wyhamują swój wzrost. Prezes Ueda musiał bronić swojego stanowiska, ponieważ polityka monetarna Japonii jest jedyną, która nie jest zaliczana do restrykcyjnych.