Rynek & Raporty

Notowania pary EUR/USD realizują jeden z rozpisanych przez nas scenariuszy – pogłębioną wzrostową korektę.

Poniżej przedstawiamy krótki opis aktualnej sytuacji technicznej na pięciu głównych parach walutowych wraz z perspektywami dla ich kursu na najbliższe dni.

W obliczu silnej gołębiości ECB z ubiegłego tygodnia, w środę szwedzki Riksbank nie może pozwolić sobie na pozostanie w tyle i ryzykowanie aprecjacji SEK. Wydłużenie programu QE wydaje się nam bardziej prawdopodobne niż obniżka stopy repo, choć nie można wykluczyć zdwojonej interwencji. Ryzyka wyraźnie przemawiają za krótką pozycją w koronie – preferujemy długą w GBP/SEK.

Notowania pary USD/CAD po wykonaniu technicznej korekty do poziomu poprzednich lokalnych szczytów, przebitego zniesienia 50 proc. fali spadkowej oraz zniesienia 38,2 proc. ostatnich wzrostów wydają się już gotowe na powrót do wzrostów.

Kapitał spekulacyjny nie był przygotowany na gołębiość prezesa ECB Mario Draghiego, gdyż ekspozycja netto w kontraktach na osłabienie EUR została zredukowana do najniższej od 15 miesięcy. Biorąc pod uwagę, że pozycja jest czterokrotnie mniejsza od szczytu (kiedy EUR/USD dotykał 1,05) i stanowi 1/3 tego, ile wynosił w przededniu ogłoszenia QE w styczniu, jest sporo niezrealizowanego potencjału do pociągnięcia EUR dalej w dół.

Para USD/CHF po krótkiej konsolidacji wybija się ponad ważny opór przy 0,9800 oraz narusza długoterminową linię łączącą ostatnie szczyty cenowe.

Notowania kursu EUR/USD odbijają nieznacznie z okolic wsparcia na 1,1000.

WIG20 kontynuuje wspinaczkę. Indeks jest na 0,7 - proc. plusie i przy poziomie 2120 punktów. Indeks spółek średnich dopiero teraz zbliża się do kreski, a "maluchy" skupione w sWIG80 zyskują 0,3 proc. Obroty? Wysokie: w przypadku WIG20 o 100 proc. przekraczają te notowanie przeciętnie na przestrzeni ostatniego półrocza. W tym samym czasie inwestorzy na zachodzie Europy wykazują się - jak przystało na poniedziałek - bardzo ograniczoną aktywnością.

Agencja ratingowa S&P w wyniku wyborów nie widzi bezpośredniego wpływu na ocenę wiarygodności kredytowej Polski, ale może obniżyć perspektywę oceny Polski do stabilnej, jeśli nastąpi odwrót w temacie konsolidacji fiskalnej, zarządzania makroekonomicznego i polityki monetarnej.