Międzynarodowe zasady Incoterms

15-10-2020 13:23

Międzynarodowa Izba Handlowa stworzyła zasady Incoterms w celu ułatwienia zawierania międzynarodowych umów handlowych. Wytyczne nie są obligatoryjne, jednak stosowanie ich przy obrocie dobrami materialnymi jest bardzo pomocne. Zwłaszcza, że w różnych krajach import i eksport może być regulowany inaczej.

Reguły Incoterms określają:

kto ponosi odpowiedzialność i ryzyko transportu
kto bierze na siebie koszty przewozu
kto bierze na siebie koszty cła
kto bierze na siebie koszty ubezpieczenia towaru

Od stycznia posługujemy się standardem Incoterms 2020, który zawiera jedenaście podstawowych reguł:

EXW – Ex-Works – z zakładu

W przypadku EXW po stronie sprzedającego ciążą jedynie koszty przygotowania towaru do odbioru, takie jak sprawdzenie jakości czy koszty opakowań i oznaczeń. Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary zostaną odebrane w jego magazynie lub innym, wcześniej ustalonym, miejscu. W tym przypadku kupujący bierze odpowiedzialność za wszystkie koszty związane z kwestiami tranzytowymi, takie jak: cła, podatki i transport. Trzeba wiedzieć również, że kupujący zobowiązuje się do zwrócenia sprzedającemu wszelkich kosztów, które ten poniósł, pomagając przygotować odpowiednie dokumenty transportowe.

FCA – Free Carrier – franco przewoźnik

40 proc. wszystkich umów zawieranych jest na podstawie FCA (Free Carrier). Przeniesienie ryzyka oraz kosztów ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary odbierze przewoźnik kupującego. Sprzedawca ponosi koszty: uzyskania licencji i pozwoleń związanych z eksportem, odpowiedniego oznakowania towaru, kontroli jakościowej oraz zawiadomienia kupującego o przekazaniu towaru przewoźnikowi. Kupujący z kolei ponosi wszelkie koszty związane z transportem towaru od momentu jego przekazania.

CPT – Carriage Paid To – koszty transportu opłacone do

W przypadku CPT sprzedawca jest zobowiązany do przekazania przewoźnikowi kupującego towaru w wyznaczonym miejscu i terminie. Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego dokonuje się w momencie, gdy towar jest przekazany dalej. W dalszym ciągu sprzedający ponosi koszty związane z transportem - z wyjątkiem cła i wszelkich podatków związanych z tranzytem. Kupujący zaczyna ponosić koszty dopiero w momencie dostarczenia towaru.

CIP – Carriage And Insurance Paid To – koszty transportu i ubezpieczenie opłacone do

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary odbierze przewoźnik. W dalszym stopniu eksporter ponosi koszty transportu i podstawowego ubezpieczenia. Dodatkowo sprzedający ponosi koszty związane z kosztami opakowania, znakowania, czy z wszystkimi formalnościami związanymi z eksportem i tranzytem.

DAP – Delivered At Place – dostarczone do miejsca

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary znajdą się we wskazanym miejscu i zostaną przygotowane do rozładowania. Sprzedający bierze na siebie wszelakie koszty związane z towarem i jego transportem, aż do momentu dostarczenia. Kupujący zobowiązany jest jedynie do opłacenia kosztów odprawy importowej i reszty kosztów od momentu przejęcia przez niego towaru.

DPU – Delivered at Place Unloaded – dostarczone do miejsca, wyładowane

Przeniesienie ryzyka i kosztów ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary zostają rozładowane i przekazane kupującemu. Kupujący zobowiązany jest do opłacenia wszelkich formalności związanych z importem oraz jego dalszym transportem od momentu odebrania.

DDP – Delivered Duty Paid – dostarczone, cło opłacone

Sprzedający ponosi pełne ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru do momentu jego rozładowania. Odpowiedzialny jest również za opłacenie ceł i wszelkich podatków związanych z transportem. Kupujący jest zobowiązany do poniesienia kosztów dopiero od momentu odebrania rozładowanego towaru.

FAS – Free Alongside Ship – franco wzdłuż burty statku

Przeniesienie ryzyka i kosztów ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary zostaną dostarczone wzdłuż burty statku. Wymaga to wcześniejszego podania portu nadania. Od tego momentu całe ryzyko i koszty bierze na siebie kupujący.

FOB – Free On Board – franco statek

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie, gdy towary zostaną dostarczone na statek. W momencie załadowania towaru i opłacenia kosztów odprawy eksportowej sprzedający przestaje ponosić jakąkolwiek odpowiedzialność za powierzony towar, włącznie z kosztami transportu i ubezpieczenia.

CFR – Cost And Freight - koszt i fracht

Sprzedający dostarcza towar na statek w miejscu wybranym przez kupującego. Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie dostarczenia towarów na jednostkę pływającą. Sprzedawca ponosi koszty odprawy eksportowej i dostarczenia towaru na statek oraz wszelkie koszty związane z uszkodzeniem towaru zanim ten trafi na pokład. Od FOB różni się tym, że sprzedający ponosi również koszty frachtu. Po stronie kupującego są koszty związane z kwestiami importowymi, odprawy importowej czy wszystkie koszty związane z uszkodzeniem i kradzieżą towaru, gdy ten będzie już załadowany na statek.

CIF – Cost, Insurance and Freight – koszt, ubezpieczenie, fracht

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego dokonuje się w momencie dostarczenia towarów na statek. Sprzedawca ponosi ryzyko do momentu załadowania towarów na jednostkę pływającą. Jest jednak również zobowiązany do pokrycia kosztów frachtu i minimalnego ubezpieczenia. W przypadku, gdy kupującemu zależy na bardziej kompleksowych usługach ubezpieczeniowych, musi sam pokryć ich koszt.