W komunikacie po posiedzeniu Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) powtórzył, że tempo wzrostu zatrudnienia wyraźnie spowolniło, a ryzyka dla rynku pracy w ostatnich miesiącach wzrosły. Politycy monetarni ocenili jednocześnie, że wzrost gospodarczy pozostaje „umiarkowany”, natomiast inflacja – mimo iż nieco się podniosła względem początku roku – wciąż utrzymuje się na „podwyższonym poziomie”.

Decyzja o obniżce nie była jednomyślna. Dwóch członków FOMC wyraziło sprzeciw – Stephen Miran optował za głębszym, półprocentowym cięciem, natomiast prezes oddziału Fed w Kansas City, Jeff Schmid, był przeciwny jakiejkolwiek redukcji, argumentując, że ostatnia obniżka powinna była wystarczyć. Podziały te odzwierciedlają rosnące napięcia wewnątrz Komitetu dotyczące tempa i zakresu dalszego łagodzenia polityki pieniężnej.

Rynek w dużej mierze spodziewał się decyzji o cięciu, zwłaszcza po wcześniejszych wypowiedziach Jerome’a Powella, który ostrzegał, że dalsze pogorszenie sytuacji na rynku pracy może doprowadzić do wzrostu bezrobocia. Dane o zatrudnieniu wskazują na wyraźne osłabienie tempa przyrostu miejsc pracy, a jednocześnie część wskaźników inflacyjnych zaczyna sygnalizować stopniowe wygaszanie presji cenowej. Wrześniowy raport CPI, choć opublikowany z opóźnieniem z powodu rządowego shutdownu, pokazał najwolniejszy wzrost inflacji bazowej od trzech miesięcy, co można uznać za sygnał stabilizacji.

Sytuację Fed dodatkowo komplikuje fakt, że z powodu przedłużającego się zamknięcia instytucji rządowych dostęp do oficjalnych danych makroekonomicznych jest ograniczony. Brak aktualnych informacji o zatrudnieniu, wydatkach konsumentów i produkcji przemysłowej zmusza decydentów do podejmowania decyzji w warunkach niepewności, co zwiększa ryzyko błędnej oceny sytuacji gospodarczej.

Decyzja o zakończeniu redukcji bilansu to istotny sygnał zmiany kierunku polityki. Od 2022 roku Fed zmniejszył wartość posiadanych aktywów o ponad 2 bln dolarów, obniżając ich łączną wartość do poniżej 6,6 bln USD – najmniej od 2020 roku. W praktyce oznacza to koniec fazy zacieśniania ilościowego, które miało na celu ściągnięcie nadmiaru płynności z systemu finansowego po okresie pandemicznego luzowania.

Łącznie decyzje podjęte przez FOMC wpisują się w strategię „zarządzania ryzykiem”, mającą na celu zrównoważenie dwóch mandatów Fed – stabilności cen i maksymalnego zatrudnienia. Bank centralny wyraźnie sygnalizuje gotowość do dalszego łagodzenia polityki, jeśli dane o rynku pracy będą się pogarszać, jednocześnie zachowując ostrożność wobec nadal utrzymującej się powyżej celu inflacji.

Na rynkach finansowych reakcja była umiarkowana: indeks S&P 500 utrzymał wzrosty, podczas gdy rentowności amerykańskich obligacji i kurs dolara nieznacznie wzrosły. W centrum uwagi inwestorów znajdzie się teraz konferencja prasowa Jerome’a Powella, która może dostarczyć wskazówek co do skali i tempa dalszych cięć stóp procentowych w kolejnych miesiącach.