Spodziewamy się, że wtorkowej decyzji RBA w sprawie poziomu stóp procentowych będzie towarzyszyło podtrzymanie dotychczas prowadzonej retoryki. W komunikacie płynącym z banku ponownie zostanie zwrócona uwaga na słabość inflacji bazowej, która w dalszej mierze znajduje się tuż poniżej przyjętego celu. Tradycyjnie dawkę optymizmu powinny wszczepić wzmianki w zakresie zacieśniającego się rynku pracy, co w następujących kwartałach będzie warunkowało nasilenie się presji płacowej i w konsekwencji podbicie obserwowanej dynamiki cen. Szansę na nieco jastrzębie podejście RBA budują rynkowe przetasowania, bowiem od ostatniej publikacji obserwuje się wyraźne osłabienie AUD sięgające 4,0 proc., a także masywny skok cen baryłki ropy. Z kolei ostrożność australijskich oficjeli hamują słabsze procesy inercyjne, które objawiają się rozczarowującymi szacunkami inflacji CPI za miniony kwartał (0,6 proc. kw./kw., konsensus: 0,8 proc.).

Grono przyszłotygodniowych decyzji banków centralnych rozszerzy podtrzymanie stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski. Na podstawie sporządzonych modeli prognostycznych spodziewamy się, że pierwsza decyzja o podwyżce nastąpi w III kwartale 2019 roku. Wśród argumentów za prowadzeniem szeroko zakrojonej polityki „wait-and-see” tradycyjnie znajdą się wzmianki dotyczące słabości cen bazowych, które będą balansowane przez zestaw potencjalnych implikacji wynikających z relatywnie wysokiej dynamiki wynagrodzeń. Możliwość pozostawienia stóp procentowych na obecnych poziomach wspiera dodatkowo wysokość luki popytowej. W sporządzonych symulacjach zakładamy wystąpienie pierwszych oznak przegrzania gospodarki pod koniec przyszłego roku.

Dla gospodarek Starego Kontynentu przyszły tydzień nie zyskuje miana wyroczni, bowiem dane dotyczące produkcji oraz nowych zamówień przemysłowych w Niemczech dotyczą stanu na koniec września. Podobna prawidłowość dotyczy serii finalnych odczytów PMI, które powinny wskazać na występowanie stosunkowo stabilnych trendów w gospodarkach państw strefy euro. Potencjalną szansę na rewizję odnotowanego tempa wzrostu w III kwartale może zasugerować brytyjska produkcja przemysłowa. We wstępnym szacunku zaobserwowano kwartalny wzrost produktu sektora o 0,3 proc., co zaskoczyło oczekiwania ankietowanych uczestników rynku z racji na obecnie obserwowane prawidłowości.

Inwestorzy oczekujący obecności impulsu wpływającego na sentyment na rynku surowcowym nie powinni być zawiedzeni. Obok cotygodniowej publikacji amerykańskich zapasów ropy naftowej znajdą się październikowe odczyty dotyczące chińskiej wymiany handlowej, które mogą istotnie podkręcić zmienność metali przemysłowych. Na podstawie prognoz ankietowanych przez agencję Bloomberga należy spodziewać się podtrzymania stosunkowo wysokiej dynamiki importu mogącej wygenerować roczną stopę na poziomie 17,0 proc. W przypadku bilansu handlowego spodziewamy się wyraźnego rozczarowania. W oparciu o sporządzone modele predykcyjne zauważamy, że osiągnięcie konsensualnej wartości rzędu 39 mld USD wyraźnie utrudnią nie tylko efekty sezonowe, ale również prawidłowości cykliczne.