Przed FOMC: cierpliwe wyczekiwanie
Podczas ostatniego przemówienia w połowie kwietnia prezes Powell przypomniał, że Fed nie spieszy się z normalizacją polityki monetarnej i wpierw czeka na pełną odbudowę zatrudnienia i dowody utrwalenia się inflacji powyżej 2 proc. Inny przedstawiciele FOMC podkreślali poprawę aktywności gospodarczej, jednak wyraźnie zaznaczali, że nie jest to jeszcze powód do zdejmowania nogi z gazu w kwestii luzowania monetarnego. Dane w ostatnich tygodniach były imponująco silne – częściowo w wyniku odreagowania słabego lutego (trudne warunki pogodowe), a częściowo wskutek otwarcia gospodarki i realizacji czeków stymulacyjnych. Istotna poprawa dotknęła rynek pracy z przyrostem zatrudnienia NFP o 916 tys. w marcu (prog. 660 tys.).
Fed pozwala gospodarce się rozpędzać, co wzbudza obawy o wyrwanie się inflacji spod kontroli. W marcu CPI skoczył do 2,6 proc. r/r z 1,7 proc. w lutym, podczas gdy inflacja bazowa wzrosła do 1,6 proc. z 1,3 proc. Fed jednak uspokaja, podkreślając przejściowy charakter presji inflacyjnej wynikający ze szczególnych warunków, podczas gdy dla zmiany nastawienia potrzebne jest trwałe utrzymywanie się inflacji trochę powyżej celu 2 proc. Dopóki nie pojawią się dowody silniejszej presji inflacyjnej, Fed nie zamierza nawet zaczynać dyskusji o redukcji tempa skupu aktywów, a tym bardziej rozważać podwyżkę stóp procentowych.
Oczekujemy, że Fed potwierdzi dotychczasowe założenia polityki, co oznacza utrzymanie celu dla stopy rezerw federalnych na 0-0,25 proc. oraz dotychczasowego tempa skupu aktywów na 120 mld/miesiąc. Nie spodziewamy się zmian w forward guidance (brak podwyżki do czasu osiągnięcia stanu pełnego zatrudnienia i stabilizacji inflacji powyżej celu 2 proc.), ale komunikat może wybrzmiewać bardziej pozytywnie z zaznaczeniem poprawy sytuacji w gospodarce.
Na konferencji prasowej prezes Powell prawdopodobnie będzie wypytywany o przyszłość skupu aktywów, jednak wątpimy, aby prezes sygnalizował start dyskusji. Zbyt wczesne wskazówki o toczących się rozmowach mogą zaprzepaścić dotychczasowe wysiłki budowy wiarygodnej komunikacji i zaufania do forward guidance. Fed nie powinien ryzykować wyprzedającej reakcji rynków i windowania rentowności pod oczekiwania wyższych stóp procentowych. Kluczowym elementem forward guidance jest otrzymanie dowodów trwałej poprawy sytuacji na rynku pracy i utrwalenia inflacji. W obliczu wahań wywołanych przez lockdowny i zakłócenia w łańcuchach dostaw potrzeba jeszcze kilku miesięcy na ustalenie trendu. Zakładamy, że Fed przynajmniej do czerwca wstrzyma się z rozpoczęciem dyskusji o redukcji tempa QE, choć sama decyzja o zmniejszeniu miesięcznego wolumenu skupu pojawi się dopiero w grudniu (start procesu w styczniu 2022 r.).
Reakcja USD na decyzję i konferencję zależy od tego, jak wiele pozostało pozycji na wzrost rentowności obligacji skarbowych USA, dla których pasywny przekaz FOMC będzie sygnałem do kapitulacji. Sądzimy, że jest nieco większe ryzyko rozczarowania dla tej części rynku, która liczy na jastrzębie wzmianki, co może pociągnąć w dół rentowności obligacji, a za nimi dolara. Status quo ze strony Fed powinno przywrócić apetyt na ryzyko, co jest dodatkowym argumentem do słabości USD w średnim terminie.
